ေက်းလက္မွာေမြး ၊ ရြာမွာႀကီးျပင္းခဲ့
ရိုးဂုဏ္နဲ႕ ဝင့္ထည္ခဲ့သူ
ရြာက ေကာက္သမ ဘုတ္ဆံု။
လင္းၾကက္တြန္ၾကဴး ၊ အာရံုဦးမွာ
တို႕ပ်ိဳေမမ်ား လယ္ထဲဆင္းေတာ့
ဖိနပ္မပါ ၊ ေျခဗလာေပါ့
ထမီကတို ၊ ေရကစိုမွာ
ေနေလာင္ခံက ပါးကြက္က်ား၊
အေပၚက ဝတ္ရံုလႊား
သီခ်င္းက တစ္ေၾကာ္ေၾကာ္ ၊ ဟစ္ကာေအာ္
ျဖဴစင္စိတ္ထား ၊ ျမဴးခဲ့ၾက သူငယ္ခ်င္းမ်ား။
ငွက္ေပ်ာရြက္အုပ္ ၊ထမင္းထုတ္
ငါးပိဖုတ္တစ္ဖဲ့ ေလြးကာၾကိတ္ဟဲ့
နတ္သုဒၵါဆိုတာနဲ႕ မလဲနိုင္ ၊
ခံတြင္းကေတြ႕ပါဘိ ၊ ျမိန္လိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း။
လယ္ေတာအျပန္၊ ေအာ္ကာျမဴး
ၾကာရိုးၾကာဆစ္ ဆင္ကာထူး
ဘုတ္ဆံုကိုယ္ဟန္မွာ
တန္ဖိုးရွိစြာ ၊ ပဏာသင့္ခဲ့ေပါ့
ျမင္ရသူ စိတ္ကျမဴး။
ရာသီေတြေျပာင္း ၊ေခတ္ေတြေဟာင္းလာ
အသစ္သစ္ေတြၾကား ၊တို႕ဘုတ္ဆံု စီးေမွ်ာသြား
ေလယဥ္ပ်ံႀကီးစီး ၊တစ္ဖက္နိုင္ငံခရီး
အရဲစြန္႔ကာ သြားခ်င္ခဲ့ရျပီ။
ေရာမကိုေရာက္ ၊ေရာမလိုက်င့္ေဆာင္ပုဒ္
ဘုတ္ဆံုက လက္ကိုင္တုတ္ လုပ္
ေကာက္သမ ရိုက္ခ်ေတာင္မက်တဲ့ ခႏၶၶာကို အလွဆင္
တိုတုတ္တုတ္ ေျခသလံုးကိုလွစ္
တစ္ထြာသာသာ စကပ္ဝတ္လို႕ေနာ္
ျဖဴနွစ္နွစ္အသားေရနဲ႕ နွစ္မႊာေဖာ္အလွမွာ
ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း လက္ျပတ္နဲ႕
ေနေလာင္မွာကို မစိုးရြံ႕ခဲ့ပါ။
သနပ္ခါး ပါးကြက္က်ား ၊ လႊင့္စင္ကာသြား
ကာလာစံုမိတ္ကပ္ေျပာင္း ၊ဆံပင္ေတြပါ အေရာင္ေျပာင္းေတာ့
လႊင့္ပစ္ခဲ့တာ ဘုတ္ဆံု စိတ္ဓာတ္အေဟာင္း။
ဆီဦးေထာပတ္ေတြၾကား လယ္ထဲက ထမင္းထုတ္ကိုေမ့
ယမကာလက္ၾကားညပ္တဲ့ ဘုတ္ဆံု
ၾကာရိုး ၾကာဆစ္ေတြဝဲ ၊ ဖန္စီေတြ ဆြဲတဲ့ ဘုတ္ဆံု
ရြာက ေကာင္းကင္ႀကီးမွာ ၊ သာခဲ့တဲ့ ႀကယ္ေရာင္ လေရာင္ကို အန္တု
လင္းတစ္လွည့္မွိန္တစ္လွည့္ Disco မီးေရာင္ႀကား
ဒြန္႕ဒက္ေတြဆြဲ ၊ ထည္လဲတြဲ
အတုကိုအစစ္ထင္ ၊ လမ္းမွာလိုက္မိတဲ့ ျဖစ္အင္။
ဟိုးးးးးးးး တစ္ခ်ိန္
လင္းၾကက္တြန္ အာရံုဦးမွာ လယ္ထဲဆင္း
ခုေတာ့ ................
လင္းၾကက္ေတြမရွိတဲ့ ဒီအရပ္မွာ
အာရံုမွ အိမ္ျပန္ခဲ့ ၊
တြဲခဲ့ေပါ့
တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္။
ငါးစာသာျမင္ ၊ ခ်ိတ္ကိုေမ့တဲ့ ဘုတ္ဆံုေရ
နင့္ကိုယ္နင္ မျမင္ခဲ့မိသမွ်
ငါတို႕ေတြ နင့္အတြက္ေတြးပူ
ရင္ေတြ ဖိခဲ့ေပါ့
တစ္ေန႕ .............
နင္
စည္းေတြေက်ာ္ကာ လြန္လို႕
ထမင္းရည္ပူစည္း
နင္းမိမွာစိုး..............။
..... (¯`v´¯)♥
.......•.¸.•´
....¸.•´
... (
☻/
/▌♥♥
/ \ ♥♥ ေမသဇင္
0 comments:
Post a Comment
စာေပႏွစ္သက္သူမ်ား လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲပိုင္ခြင့္ ရွိပါသည္