ေမတို ့ ခုနွစ္တန္းနွစ္တုန္းက ျမန္မာစာဆရာမက ေသာႀကာေန ့တိုင္းမွာ စာစီစာကံုးတစ္ပုဒ္ အိမ္စာေပးေလ့ရွိတယ္...။ တနလာၤေန ့မွာ စာအုပ္တင္ရတယ္..အဲ့ဒီထဲမွာမွ အေကာင္းဆံုးေရးနိုင္တဲ့ ပ၊ဒု၊တ ကို ဆရာမက အတန္းေရွ ့မွာ ေခၚျပီး ခ်ီးက်ဴးေလ့ရွိတယ္..။ က်န္တဲ့သူေတြလဲ ႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ရွိေအာင္လို ့ပါတဲ့..။
တေန ့ေတာ့ ဆရာမက စာစီစာကံုးေရးဖို ့ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုေပးလိုက္တဲ့..။ ဆရာမေပးလိုက္တဲ့ ေခါင္းစဥ္လဲ ေတြ ့ေရာ ေမ အေတာ္ေလး အႀကပ္ရိုက္သြားပါတယ္..။ ဘယ္လို ေရးရမွန္းကို မသိေတာ့ဘူး..။ ဆရာမ ေပးလိုက္တဲ့ ေခါင္းစဥ္က
“အနာခံမွ အသာစံရ”
ေမ့ကို ညံ့တယ္လို ့ ေျပာခ်င္လဲ ေျပာႀကပါ..ေမ အဲ့ဒီ အခ်ိန္တုန္းက အဲ့ဒီ ေခါင္းစဥ္၊ အဲ့ဒီ ေဆာင္ပုဒ္ေလးကို တစ္ခါမွ မႀကားခဲ့ဖူးဘူး..။ အဲ့ဒီေန ့ကမွ ပထမဆံုးအႀကိမ္ႀကားခဲ့ဖူးတာပါ..။ ႀကားေတာင္မႀကားခဲ့ဖူးဘူးဆိုမွေတာ့ အဓိပၸါယ္နားလည္ဖို ့ ဆိုတာ ေဝးေရာေပါ့...။ တကယ္ကို နားမလည္ခဲ့ဘူး..အဲ့ဒီေတာ့ ဘယ္လို ေရးရမွန္းလဲ မသိဘူး..။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေမက ေဖေဖ့ကို ျပန္ေျပာတာေပါ့..။ ဆရာမ ေပးလိုက္တဲ့ စာစီစာကံုးကို ဘယ္လို ေရးရမယ္မွန္း မသိတဲ့ အေႀကာင္း...။ေမ တကယ္ကို မသိလို ့ အႀကပ္ရိုက္ေနတာပါေပါ့..။
ေဖေဖက ေမ့ကို သနားကမားႀကည့္နဲ ့ ႀကည့္ျပီး ျဖစ္ရေလ ငါ့သမီးရယ္တဲ့ ဆိုျပီး ညီးျငဴပါေလေရာ..။အိမ္မွာလဲ ဗိုလ္က်ေနႀက သမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ အနစ္နာခံတယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးက ေမ့အတြက္ တကယ္ကို အစိမ္းသက္သက္..။ ေဖေဖက ဥပမာ-“ အိမ္မွာ ေမာင္နွမေတြထဲမွာ ေဖေဖက အႀကီးဆံုး.ဒီေတာ့ ညီေတြ ညီမေတြအတြက္ ေဖေဖက အနစ္နာခံခဲ့တယ္ေလ”လို ့ေျပာေတာ့ ေမက“
အဲ့ဒီအတြက္ ေဖေဖက ဘာ အသာရခဲ့လဲ ေဖေဖ..သမီးေတာ့ ေဖေဖ အသာရတာ တစ္ခါမွ မေတြ ့ဖူး
ပါဘူးဆိုျပီး အတြန္ ့တက္ႀကည့္ေသးတာေပါ့..။
“ေဖေဖက ညီငယ္ ညီမငယ္ေတြကို အျမဲတမ္း အနစ္နာခံခဲ့တဲ့ အတြက္ သူတို ့ဆီက ေလးစားခ်စ္ခင္မွဳေတြကို ရတယ္ေလ..ဒါဟာ အသာပဲေပါ့ သမီးရယ္..အႀကီးဆံုးတိုင္းက အငယ္ေတြရဲ ့ ေလးစာမွဳကို မရနိုင္ပါဘူး..သူတို ့က တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္နဲ ့ သူတို. အတြက္ကိုပဲ ႀကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ တကယ္တမ္းသူတို ့ ဘာမွ မရလိုက္ပါဘူး”
ေဖေဖ့စကားကို ေတြးေတြးေငးေငးပဲ နားေထာင္ေနတဲ့ ေမ့ကို ေဖေဖက
“ကဲ ေဖေဖ ေနာက္တစ္ခုထပ္ေျပာမယ္..သမီးငယ္ငယ္က သင္လိုက္ရတဲ့ သူ ့အက်ိဳးေဆာင္ ကိုယ့္အက်ိဳးေအာင္ဆိုတာဟာလဲ ထိုနည္း၎ပဲေလ..။သူတပါး အက်ိဳးကို ကိုယ့္အတြက္မငဲ့ပဲ ထမ္းေဆာင္လိုက္ရင္း ကိုယ့္အတြက္ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အရာေလးေတြ ပိုင္ဆိုင္လာခဲ့တာေပါ့.. အဲ့ဒါေလးေတြကို သမီးရဲ ့ စာစီစာကံုးထဲ ထည့္ေရးလို ့ရတယ္ေလ..”
“ေမဒီထက္ေလးေလးနက္နက္ သိခ်င္ေသးတယ္ေဖေဖ.. အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ေမနားမလည္ေသးဘူး..”
ေမက တစ္ခုခု သိခ်င္ရင္ ေမးခြန္းေတြ မ်ားတတ္ျပီး နားမလည္မခ်င္းေမးတတ္တာက ေမ့ အက်င့္မို ့ ေဖေဖကေတာ့ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ရွင္းျပရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ ့ စိတ္ညစ္သြားသလားမဆိုနိုင္ သက္မကို ေလးေလးပင္ပင္ ရွိဳက္ခ်လိုက္သံကို ေမ ႀကားလိုက္သည္..။
ေဖေဖက ေမ့ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ သာဓကမ်ားနွင့္ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ရွင္းျပေသာ္လဲ ေမ စိတ္ေက်နပ္မွဳမရခဲ့..။ေမ ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္ျပန္ဖြင့္လ်င္ အမွတ္အမ်ားဆံုးမရမွာလဲ ေတြးပူေနမိေသးသည္..။ေမ့ကို ရွင္းျပေနရ၍ ေမ့ေဖေဖလဲ အာေပါက္ေနျပီး..။
“သမီး ေဖေဖလဲ ေျပာေနတာ တစ္ခုျပီးတစ္ခု သမီးမေက်နပ္နိုင္ေသးဘူး..။ ေနာက္တစ္ခု ေျပာမယ္ .. ဥပမာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သိတယ္မဟုတ္လား ေဖေဖတို ့ နိုင္ငံအတြက္ သူဟာ ကိုယ္က်ိဳးကို မႀကည့္ပဲ တိုင္းသူျပည္သားေတြအတြက္ အနစ္နာခံသြားတာ..။ ဒါေပမဲ့ သူ အသာမစံသြားခဲ့ရဘူး..။ တိုင္းသူ
ျပည္သားေတြက အသားစံခြင့္ရသြားခဲ့တယ္..။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အနစ္နာခံသြားလို ့ ဒီေန ့ သမီးတို ့ ေဖေဖတို ့ လြတ္လပ္ေရးဆိုတဲ့ အရသာကို သိရွိျပီး ေအးခ်မ္းစြာနဲ ့ ေနနိုင္ခဲ့ရတာ..။ ဒါဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အပါအဝင္ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြရဲ ့ ကိုယ္က်ိဳးမငဲ့ အနစ္နာခံမွဳေပါ့သမီးရယ္...ဒါလဲ သူအနာခံလို ျပည္သူေတြ
အသာစံသြားရတာပဲေပါ့....”
“ေဖေဖ..ဒါဆို ခု လက္ရွိ သမီးတို ့ နိုင္ငံတိုင္းသူျပည္သားေတြအတြက္ ဘယ္သူ အနစ္နာခံေနေသးလဲ..”
“အယ္..”
ေဖေဖ ရုတ္တရက္ ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိ ဆြံ ့အ သြားသည္လို ့ ေမထင္ပါသည္..။
ျပီးမွ ေဖေဖ့ေလသံ တိုးတိုးေလးနွင့္ “သမီး ခုခ်ိန္မွာ ဒါေတြသိဖို ့ငယ္ပါေသးတယ္..တစ္ေန ့ သမီးကိုယ္တိုင္ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္တတ္လာတဲ့ အခ်ိန္ႀကရင္ နားလည္လာပါလိမ့္မယ္..ခုေလာေလာဆယ္ သမီးေရးရမဲ့ စာစီ
စာကံုးကိုပဲ ႀကိဳးစားျပီးေရးလိုက္ပါအံုး”
ေမတို ့ စကားဝိုင္းအဲ့ဒီေနရာမွာပဲ မတင္မက်နဲ ့ျပီးသြားခဲ့ပါတယ္..။ေမ စာစီစာကံုးကို ဆက္ေရးေပမဲ့ ေမ့အေတြးထဲမွာ ေတြးစရာတစ္ခု က်န္ေနခဲ့တာ ယခုခ်ိန္ထိပါပဲ..။ ေမ့တို. နိုင္ငံအတြက္ ခုခ်ိန္မွာ ဘယ္သူေတြ အနာခံျပီး ဘယ္သူေတြက အသာစံေနရတာလဲေပါ့..။ေမ့ေဖေဖကေတာ့ ၊ ေမ ကိုယ္တိုင္
စဥ္းစားဆံုးျဖတ္လာနိုင္တဲ့ တစ္ေန ့ နားလည္လာပါလိမ့္မယ္လို ့ ေျပာခဲ့ေပမဲ့ ေမ နားမလည္ခဲ့ပါ..။
အနာခံမွ အသာစံရ ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလးကို လူတိုင္းနားလည္မယ္လို ့ ေမေတာ့ မထင္ပါ..။ ႀကီးတာ ငယ္တာနွင့္ မဆိုင္ပါ..။ ကိုယ့္မွာ စြဲထင္ေနတဲ့ အတၱအတိမ္အနက္ နွင့္သာ ဆိုင္မည္ထင္ပါသည္...။
ေမ အစကတည္းကေန နားမလည္ခဲ့တဲ့ ေဆာင္ပုဒ္တစ္ခုကို ခုခ်ိန္ထိနားလည္ေအာင္ႀကိဳးစားေနမိရင္း.....
******************ေမသဇင္**************
0 comments:
Post a Comment
စာေပႏွစ္သက္သူမ်ား လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲပိုင္ခြင့္ ရွိပါသည္