အိမ္ေဝးသူရဲ ့ လြမ္းခ်င္......

မနက္မိုးလင္း စားခဲ့ရတဲ့ ဗီတာမင္ေတြ ႀကြယ္ဝတဲ့ ေပါင္မုန္ ့နွစ္ခ်ပ္ေပၚ ဆီဦးေထာပတ္လူး 
 
ခ်ိစ့္ခဲေလးညွပ္ထားတဲ့  morning breakfast ဆိုတာထက္

ထမင္းႀကမ္းခဲကို ငပိရည္ရႊဲရႊဲဆမ္း ပဲျပဳတ္တလွည့္ အေႀကာ္စံု တစ္ကိုက္ ကိုက္ခဲ့ရတဲ့ 

ျဖစ္သလိုစား မနက္စာေလးကို လြမ္းတယ္.......။

အလြယ္တကူ ေျဖရွင္းလိုက္ရတဲ့ sandwich ဆိုတဲ့ အသားညွပ္ေပါင္မုန္ ့ထက္ 

ခ်ည္ေပါင္ဟင္းရည္ပူပူ သခြားသီးေအးေအးေလးနဲ ့ ေလြးခဲ့ရတဲ့ ထမင္းတစ္နပ္ကို 

တမ္းတေနမိတယ္....။

Romantic ဆန္တဲ့ ဆီမီးခြက္ မိန္မိန္ေအာက္က ဝိုင္ခ်ိဳတစ္ခြက္နဲ႔ အသားကင္တဖဲ့အာလူး

တဝက္နဲ ့ဟန္ေဆာင္ dinner ဆိုတာထက္ မီးမရွိတဲ့ညမွာ ဖေယာင္းတိုင္ေလးထြန္းညွိ 

စားပြဲဝိုင္းေပၚက ဟင္းတစ္ခြက္ကို သူ ့ထက္ငါ အလုအယွက္ ပန္ကန္ထဲေျပးထည့္ မ်က္ေစာင္း

ခ်ီ မာန္ဖီ အျပိဳင္စားေနရတဲ့ မိသားစု ထမင္းဝိုင္းေလးက ဘယ္မွာလဲ...။

တကိုယ္တည္း ညေတြထဲကလေရာင္မျမင္ရတဲ့ မိုးထိျမင့္တိုက္ခန္းရဲ ့ စပရိန္ေမြ ့ယာေပၚမွာ 

ငါေတြးေနတဲ့ အေတြးက က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ နံရံႀကားက ေဖာက္ထြင္းျမင္ရတဲ့ ႀကယ္ေရာင္စံု ေတြကို 

ႀကည့္ျပီး သင္းျဖဴဖ်ာႀကမ္းခင္းထားတဲ့ ႀကမ္းျပင္ေပၚမွာ အတံုးအရံုးလွဲအိပ္ျပီး ေမာင္နွမေတြခ်င္း 

စကားခိုးေျပာခဲ့တဲ့ အျဖစ္ေလးတဲ့....။

ေမႊးရနံ ့ေတြစံုေအာင္ ဓာတုပစၥည္းေတြနဲ ့ လႊမ္းမိုးေနတဲ့ air-con ခန္းထက္ ငါအခုလိုခ်င္တာက 

ဖုန္နံ ့ေတြသင္းေနတဲ့ ေလနုႀကမ္းေပၚမွာ အပူကို မခံနိုင္လို ့ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ယပ္ေတာင္ 

တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ခပ္ျပီးအပူဒဏ္ကို သက္သာေစတဲ့ အခ်ိန္ေတြပါတဲ့.....။

သာယာျငိမ့္ေညာင္းတဲ့ ေတးဂီတ ေအာက္ကတိတ္ဆိတ္မွဳေတြ လြမ္းမိုးတဲ့ Lipton tea 

ဆိုတာထက္ ဗာဒံပင္ေအာက္က ခံုပုေလးမွာ က်စိမ့္တစ္ခြက္ မေရတြက္နိုင္တဲ့ 

ေရေႏြးႀကမ္းအိုးေတြနဲ ့အပင္ေပၚက ငွက္ေတြနဲ.အျပိဳင္ ေလေသနပ္နဲ ့ စစ္တိုက္ေနတဲ့ 

ေလစစ္ေႀကာင္းႀကီးနဲ ့ စကားစစ္ပြဲေလးပါ...။

က်န္းမာေရးအတြက္ လွဳပ္၇ွားရတဲ့ စက္ကရိယာမ်ိဳးစံုေတြႀကားမွာ ကိုယ့္အသက္ရွဳသံကို 

ကိုယ္ျပန္နားေထာင္ေနရတဲ့ Gymes ဆိုတာထက္ လေရာင္ေအာက္မွာညံဆူေနတဲ့ 

စိန္ေျပးတမ္းနဲ ့ ထုတ္ဆီးထိုးတမ္းကိုသာ ပိုမက္ေမာတယ္...။

လူရယ္လို ့ ျဖစ္လာတဲ့ ခဏမွာ ရတာမလို လိုတာမရနဲ ့ တိုးတက္ေနတဲ့ ရုပ္ဝတၱဳေတြႀကား 

ဘဝကို ပံုအပ္ အမွီလိုက္ႀကရင္း ငါတို ့ စစ္မွန္တဲ့ ေနြးေထြးမွဳေတြ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြကို 

ဆံုးရွံဳးခဲ့ႀကရတယ္...။

ဒါေပမဲ့လဲ ရပ္တန္ ့လို ့မရတဲ့ ေခတ္ေရစီးေႀကာင္းႀကီးထဲမွာ နာက်င္မွဳ တစ္ခ်ိဳ ့ကို 

ေျမျမဳပ္သၤျဂိဳဟ္ လြမ္းေဆြးမွဳ တစ္ခိ်ဳ ့ကို ဥေပကၡာျပဳ အလဲလဲ အကြဲကြဲ ျပိဳလဲခဲ့တဲ့ 

မုန္တိုင္းထန္ေတြႀကား ဘယ္နွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိတဲ့ ဖ်ားနာမွဳေအာက္မွာ နလန္ထလူနာ 

တစ္ေယာက္လိုပဲ ရုန္းကန္ေနရအံုးမွာပဲ...။

တခါတေလေတာ့လဲ အတုအေယာင္ ဓာတ္စာေတြကို အဟာရလုပ္ မွီဝဲစားသံုးျပီး 

စိတ္ဓာတ္ခႏၵာေတြကို အားျဖည့္ေနရတယ္ေလ......။

ေႀသာ္..........ဒါဟာ ငါတို ့ဘဝေနာင္ေရး.............။

တစ္ဘဝတာ အဆင္ေျပဖို ့ ခဏတာ ဒုကၡေတြအစားထိုး လြမ္းေဆြးမွဳေတြ ေမ့ေပ်ာက္ျပီး 

ဆက္ရုန္းကန္လိုက္ႀကစမ္း......။ငါတို ့ရဲ ့ ဘဝေပးေတြက ဒီလိုပဲ လာႀကတာကိုး.....။ 

သန္းေခါင္ဆိုတာကိုေရာက္ေနမွေတာ့ အေမွာင္ဆိုတာကိုလဲ ေႀကာက္ေနစရာ 

မလိုေတာ့ပါဘူး........။

ဒီေတာ့ ဒီအေမွာင္ေတြေအာက္မွာ လြမ္းခ်င္းဆိုတာကိုလဲ မဆိုေႀကးေလ....။ 

ေႀကကြဲ နာက်င္မွဳဆိုတာလဲ ရင္မွာ သိမ္းမထားေႀကးေနာ္.....။

ေရွ ့ေလွ်ာက္မဲ့ မနက္ျဖန္ေတြ လွပဖို ့ ခုညကိုေတာ့ အထီးက်န္မွဳေတြနဲ ့ 

ခက္ခဲစြာေလွ်ာက္လိုက္အံုးစို ့.....။

******** ေမသဇင္ ********