ဩပြဲမွာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမယ္

ဩပြဲလို႕ ဆိုလိုက္ရင္ ဘာပြဲမ်ားပါလိမ့္လို႕ ေတြးမိသြားၾကပါလိမ့္မယ္။ အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားအေနျဖစ္ ဘာပြဲမွန္းေတာင္ သိလိုက္ၾကမည္မထင္ပါ။
ဩပြဲ ဆိုသည္မွာ ကရင္ အမ်ိဳးသားတို႕၏ ရိုးရာဓေလ့ပြဲေလးတစ္ခုျဖစ္သည္။
ဩပြဲ(ေခၚ) ေတးသီခ်င္းသီဆိုပြဲသည္ ကရင္လူမ်ိဳးတို႕၏ ေရွးအက်ဆံုး နဳတ္မႈသီဆိုရာတြင္ ေရွးအက်ဆံုးေသာ ပြဲျဖစ္သည္။
ၾသပြဲကို အေရွ႔ပိုးကရင္စကားျဖင္႔ (ဆု္အာင္လင္) ဆအိုင္ေလာင္ ဟူ၍ေခၚၾကသည္။ အခ်ဳိ႔ေဒသတြင္ (ထါေခါဟ္ပြယ္) ထာခိုးပြယ္ ဟူ၍လည္းေခၚၾကသည္။ အေရွ႔ပိုးကရင္အေခၚ ဆအိုင္ေလာင္ သည္ လက္ေ၀ွ႔ေရးျပျခင္း ဟူ၍ အဓိပၸာယ္ရသည္။
တနည္းမွာ ကိုယ္ကာယ ၾကံ႕ခိုင္မႈကို အလွျပျခင္း ဟူ၍လည္းမွတ္ယူႏုိင္သည္။ ထာခိုးပြယ္ သည္ ေတးသီဆိုပြဲဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ ၾသပြဲကို (ဃွဳဲးလင္ဖ၀္႔ခ ႅီ႕) ဟီြးေလာင္ေဖာ႔ခလီ႔ (ေခၚ) ေမတၱာပန္းမ်ဳိးေစ႔ၾကဲတဲ႔ပြဲ ဟူ၍လည္းေခၚၾကသည္။ 
ကရင္လူမ်ဳိးမ်ား အေရွ႔တရုတ္ျပည္ ယန္စီျမစ္အနီး ေတာေတာင္မ်ားတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ႔စဥ္က ေတာင္ယာစပါးကို ရိတ္သိမ္း၍ တလင္းမ်ားတြင္ စပါးမ်ားကိုေျခြခ်နယ္သည္႔အခါ ညီညာကခုန္၍ ေတးကဗ်ာမ်ားကို သီဆိုၾကသည္။ ထိုသို႔ဆိုၾကရာတြင္ လုလင္ပ်ဳိတို႔ကတစ္ဖက၊္ လံုေမပ်ဳိတို႔ကတစ္ဖက္ အေမးအေျဖသီခ်င္းျဖင္႔ သီကံုး၍ သီဆိုၾကသည္။ တစ္ဖက္ႏွင္႔တစ္ဖက္ ေတးၿပိဳင္ေသာသေဘာျဖင္႔ လကၤာ၊ ကဗ်ာ၊ စကားထာမ်ားကို သီခ်င္းဖြဲ႔၍ ဆိုၾကသည္။ ထိုမွ ေတးသီပြဲ သို႔မဟုတ္ ၾသပြဲသည္ တည္ရွိလာေၾကာင္း ဆိုစမွတ္ျပဳၾကသည္။ 
ဩပြဲဆိုသည္မွာ အပ်ိဳ ၊လူပ်ိဳမ်ား၏ ပြဲျဖစ္၍ အပ်ိဳလူပ်ိဳ မစစ္သူမ်ား၊တစ္ခုလပ္၊မုဆိုးဖိုး/မ ပါဝင္ခြင့္မရေပ။ အပ်ိဳလူပ်ိဳ စစ္ေသာ္လည္း လူမႈေရး နာမည္ပ်က္ရွိသူမ်ားပင္ ပါဝင္ခြင့္ မရခဲ့ပါ။အပ်ိဳလူပ်ိဳ စစ္စစ္တို႕၏ သီးသန္႕ပြဲသာတည္း။
ဩပြဲကို အလွဴအိမ္ရွိသည့္ ညတြင္ က်င္းပေလ့ရွိျပီး က်င္းပကာလမွာ တစ္ညထဲသာတည္း။ ေရွးအခါက ဆီမီးခြက္တိုင္မ်ား၊မီးတုတ္မ်ားနွင့္ က်င္းပၾကျပီး ယခုေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ စေတာင္းကင္းမီးမား ထြန္းညွိကာ က်င္းပေလ့ရွိၾကသည္။
ဩပြဲ က်င္းပမည္ဆိုလွ်င္ အနီးအနားရြာရွိ အပ်ိဳလူပ်ိဳမ်ားသို႕ 'ခိြက္ဖႅးဘံင္'' ေခၚ ''လက္ဖက္ထုပ္ကမ္းျခင္း'' ဟု ဆိုအပ္ေသာ ကြမ္းယာထုပ္မ်ားကို ေပးပို႔ကမ္းလွမ္းရေလသည္။ အျခားရြာမွ အပ်ဳိလူပ်ဳိမ်ားသည္ ကြမ္းယာထုပ္ရရွိလွ်င္ ၾသပြဲရွိေၾကာင္း သိရွိၾကရေလသည္။
ကြမ္းယာထုပ္မ်ားေပးပို႕ရာတြင္မီးေသြးခဲကိုထုပ္၍ ဖိတ္ၾကားလွ်င္ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လာေရာက္ရန္ ဆိုလိုသည္။ ေဆးရြက္ကိုထုပ္၍ ဖိတ္ၾကားလွ်င္ အုပ္အုပ္ၾကြပ္ၾကြပ္ လာႏုိင္ေၾကာင္းကိုဆိုလိုသည္။ ထံုးကိုထုပ္၍ပို႔လွ်င္ ၾသပြဲတြင္ လက္ေ၀ွ႔ေရးျပႏုိင္ေၾကာင္း ဆိုလိုသည္။ ငရုပ္သီးကိုထုပ္၍ ဖိတ္ၾကားလွ်င္ အျမန္လာေရာက္ရန္ ဖိတ္ေခၚသည္။ မရမ္းရြက္ကိုထုပ္၍ပို႔လွ်င္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း၊ ညီညီညြတ္ညြတ္လာရန္ သေဘာျဖစ္သည္။ ဖြဲႏုထုပ္၍ပို႔လွ်င္ ၾသပြဲသို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမွ႔စြာ လာေရာက္ရန္ျဖစ္သည္။ သရက္ရြက္ကိုထုပ္၍ ဖိတ္ၾကားလွ်င္ ၾသပြဲတြင္ ေစာင္႔ေနသည္ ဟုဆိုလိုသည္။ 
ရပ္ေဝးမွ အပ်ိဳမ်ား ေရာက္ရွိလာခ်ိန္မွာေတာ့ ရြာခံအပ်ိဳမ်ားက မီးေရာင္ေအာက္သို႕ ပို႕ေဆာင္ေပးရပါသည္။ ရပ္ေဝးမ်ား လူပ်ိဳမ်ားကေတာ့ လက္ေဝွ႕ေရးျပၾကရသည္. လက္ေဝွ႕ေရးျပရာတြင္ ဆိုင္းခ်က္ညီညီ ျပ၍ ေယာက်ာၤးပီသေၾကာင္း ျပရပါသည္။ အပ်ိဳမ်ားက လက္ေဝွ႕ေရးျပလာၾကေသာ လူပ်ိဳမ်ား၏ ကာယဗလမ်ားကို ေသခ်ာ အကဲခတ္ ေလ့လာၾကပါသည္။ ေရွးယခင္ အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ ေဆးမွင္ေၾကာင္မ်ားထိုး၍ ၾကံ႕ခိုင္မႈကို ျပၾကေပမဲ့ ယခုေခတ္တြင္ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုးေဆးမွင္ေၾကာင္ ထိုးျခင္းမ်ား နညး္ပါးလာေပျပီ။
လက္ေဝွ႕ေရးျပရာတြင္ ပါဝင္ျပခြင့္မရသည့္ လူပ်ိဳမ်ားမွာ ရည္ရြယ္ထားသူ ခ်စ္သူရည္းစားရွိႏွင့္သူ၊ လက္ထပ္ၾကမည္ဟု လူသိရွင္ၾကားေၾကျငာထားျပီးကာမွ တစ္စံုတစ္ရာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ပ်က္ျပယ္သြားခဲ့ရသူေတြ ပါဝင္ခြင့္မရေပ။
ဩပြဲတြင္ လက္ေဝွ႕ေရးျပျခင္းျဖစ္ ေယာက်္ားတို႔၏ ကိုယ္ခႏၶာၾက႔ံခိုင္ျပည္႔ၿဖိဳး၍ တင္႔တယ္ျခင္း၊ က်န္းမာသန္စြမ္းျခင္းကို အပ်ဳိစင္တို႔က ၾကည္႔ရႈမွတ္သားထားႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။ တနည္းမွာ လူပ်ဳိကာလသားမ်ားကို အမ်ဳိးသမီးမ်ားက အကဲခတ္ခြင္႔ ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။ လက္ေ၀ွ႔ေရးျပ၍ၿပီးလွ်င္ အပ်ဳိစင္မ်ား ေခ်ာမေခ်ာ လွမလွကို လူပ်ဳိတို႔က ၾကည္႔ရႈအကဲခတ္ခြင္႔အလွည္႔ ေရာက္လာသည္။ ထိုအခါ မိမိတို႔အ၀တ္အစားကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္၀တ္ၿပီး တန္းစီထိုင္ေနေသာ အပ်ဳိစင္မ်ားေရွ႔တြင္ ႏွစ္ေယာက္တစ္တြဲ၊ သံုးေယာက္တစ္တြဲ စသည္ျဖင္႔ လူးလာေလွ်ာက္၍ ၾကည႔္ရွဳ႕ေလသည္။

ထိုသို႕ ေခါက္တံု႕ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ျပီး မိမိသေဘာက်သည့္ အမ်ိဳးသမီးေရွ႕တြင္ ထိုင္ခ်ကာ မိတ္ဆက္စကားဆိုျခင္း ၊ေနရပ္လိပ္စာေမးျခင္း၊မိမိေနရပ္လိပ္စာကို ေျပာျပျခင္းျဖစ္ ကရင္အေခၚ ခ ႅဳင္ေကြ(ခလိုင္ေကြ) သို႕ လဝ္ဏီ.လဝ္ေကြ(ေလာ္နီေလာ္ေကြ) ဟာသေျပာျခင္းျဖစ္ ဩပြဲတြင္ စံုတြဲ စကားစစ္ထိုးရန္ စကားဦးသန္းျခင္းျဖစ္သည္။
ခလိုင္ေကြ(ေခၚ)မိတ္ဆက္စကားဦးသန္းခ်ိန္တြင္ ေယာက်ၤားေလးမ်ားက မိမိနွစ္သက္ရာ မိန္းကေလးမ်ားေရွ႕သို႕ သြား၍ ေတးသီခ်င္း လကာၤမ်ားရါတ္ဆိုကာ ဖိတ္ေခၚေလ့ရွိျပီး အမ်ိဳးသမီးမ်ားက မနွစ္သက္လွ်င္ ျငင္းဆိုပိုင္ခြင့္ရွိေလသည္။
ခလိုင္ေကြ ေျပာဆိုေနခ်ိန္တြင္ စကားထာ၊ေတးလကာၤတို႕ျဖစ္ ေထ့ျခင္းေငါ့ျခင္းမ်ားရွိသည္။ စင္စစ္ ခလိုင္ေကြကို ေတးကဗ်ာ၊ လကၤာကၽြမ္းက်င္ျခင္း၏ ႏႈတ္ေရးယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္္ဟု ယူဆရေပမည္။
ေယာက္်ား လူပ်ဳိေမာင္တို႔၏ ကာယဖြံ႔ထြား ႀကံ႔ခိုင္မႈကို လက္ေ၀ွ႔ေရးျပစဥ္က ျမင္ေတြ႔ခဲ႔ရၿပီးျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ေတးသီခ်င္း၊ လကၤာ၊ အေတြးအေခၚ၊ ဉာဏ္ပညာျပည္႔၀ျခင္း ရွိမရွိကို သိရွိႏုိင္ရန္ ေတးကဗ်ာ၊ လကၤာျဖစ္ေသာ ေတးသီခ်င္း သီကံုးစပ္ဆိုျခင္းျဖင္႔ လူပ်ဳိေမာင္တို႔အား အရည္အေသြးကို စမ္းသပ္ၾကသည္။ ၾသပြဲမွအစျပဳ၍ ေယာက်္ားတို႔၏ ကာယစြမ္းရည္ ဉာဏ္စြမ္းအား ျပည္႔စံုမႈတို႔ကို စိစစ္ၿပီး ဘ၀ၾကင္ေဖာ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ျဖစ္သြားၾကသူ အမ်ားအျပား ရွိသည္။
ဩပြဲကို မိုးစင္စင္လင္းသည္အထိ က်င္းပေလ့မရွိပဲ မနက္ (၄) နာရီခ်ိန္ေလာက္တြင္ သိမ္းေလ့ရ်ိၾကသည္။ ပြဲသိမ္းခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ရြာခံ ကာလသားမ်ားက ပြဲသိမ္းရန္ အခ်က္ေပး သီခ်င္းမ်ားသီဆိုေပးေလ့ရွိျပီး ပါဝငဆင္ႏြဲေနသူမ်ားက အလိုက္တသိပင္ စကားဝိုင္းသိမ္းေပ့ေလ့ရွိၾကသည္။
ထို႕ေနာက္ စီတန္းထိုင္ေနၾကေသာ မိန္းမပ်ိဳေလးတို႕သည္ ဩသီခ်င္းသီဆိုရန္ ႏ်စ္ေယာက္ သံုးေယာက္တစ္တြဲစိတြဲ၍ ထိုင္ကာ ဟန္ျပင္ၾကသည္။ လူပ်ိဳကာလသားမ်ားမွာလဲ မိမိနွစ္သက္ရာ တြဲ၍ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ ပ်ဳိေမမ်ားေရွ႕ကိုးေတာင္ကြာ၊ ဆယ္ေတာင္ကြာတြင္ ပု၀ါျဖဴ (သို႔မဟုတ္) ေစာင္ျဖဴ၊ လက္ကိုင္ပု၀ါတို႔ျဖင္႔ လက္တစ္ဖက္စီကိုင္ထားလ်က္ မ်က္ႏွာကိုကြယ္ထားၿပီး ေတးသီခ်င္းျဖင့္ဆက္သြယ္က်ဴးရင့္လာၾကသည္။


ေတးသီခ်င္း သီဆိုရန္အစတြင္ အခ်င္းခ်င္း အမည္၊ ေနရပ္၊ စသည္မ်ားကို ေတးသီခ်င္းျဖင္႔ အျပန္အလွန္ သီဆိုေမးျမန္းၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ရြာခံကာလသား၊ ကာလသမီးတို႔က ေဆးလိပ္၊ ကြမ္း၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္း၊ေကာက္ညွင္းထုပ္တို႔ျဖင္႔ ထိုင္ေနေသာ အတြဲမ်ားေရွ႔တြင္ ခ်ၿပီး ဧည္႔ခံေကၽြးေမြးၾကသည္။

ဩသီခ်င္းသီဆိုရာတြင္ အမ်ိဳးအစားေလးမ်ိဳးရွိသည္။
(၁)ဉာဏ္စမ္းသေဘာ သက္ေရာက္ေသာ အေမးအေျဖ သီခ်င္းမ်ား။
  (၂)ေရေျမေတာေတာင္အလွ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေသာ သီခ်င္းမ်ား။
(၃)ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေသာ သီခ်င္းမ်ား။
(၄) ဗုဒၶဝင္ဆိုင္ရာ သီခ်င္းမ်ားပင္ျဖစ္သည္။
အထက္ပါ သီခ်င္းေလးမ်ဳိးကို စတင္သီဆိုျခင္းမျပဳမီ မည္သည္႔အမ်ဳိးအစား ယွဥ္ၿပိဳင္၍ သီဆိုလိုေၾကာင္း ၾသသံျဖင္႔ သီဆိုေမးျမန္းၾကရသည္။ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ပိုင္ႏုိင္မည္ထင္ေသာ သီခ်င္းသြားတစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကိုေရြး၍ စတင္သီဆိုၾကရမွာျဖစ္သည္။ တစ္ဘက္က သီဆိုေမးျမန္းေသာ စကားထာ၊ စကား၀ွက္ အစခ်ီေသာ ၾသသံသီခ်င္းကို တစ္ဘက္က စကားထာ၊ စကား၀ွက္ျဖင္႔ ျပန္လည္ေျဖၾကားရသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ၾသသီခ်င္းသီဆိုရာတြင္ ၀ါရင္႔၍ ကၽြမ္းက်င္သူက ၀ကၤ၀ုတၱိအလၤကာေျမာက္ေအာင္ ဖြဲ႔ႏြဲ႔လွည္႔ပတ္ သီဆိုေသာအခါမ်ားတြင္ တစ္ဖက္က နားမလည္၍ ျပန္ေျဖမတတ္ေအာင္ ရွိတတ္သည္။
ဩသီခ်င္းမ်ားသီဆိုေျဖၾကားလွ်င္ အေျဖတိက်မွန္ကန္ရမည္။ရမ္းသန္းေျဖဆိုျခင္းျပဳလုပ္၍မရပါ။ တစ္ခါတစ္ရံ ေဘးမွ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက ကူညီ ေျဖၾကားေပးေလ့ရွသည္။ အဘိုးအဘြားမ်ားက လာေရာက္နားေထာင္ၾကသည္။
ကရင့္ဩပြဲမွာ ေတးသီခ်င္းဆိုျခင္း၊ကဗ်ာရြတ္ဆိုျခင္း၊လကာၤရြက္ျခင္း၊ဥာဏ္စမ္းျခင္းမ်ားနွင့္အပ်ိဳလူပ်ိဳ နႈတ္မႈျပိဳင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕ပြဲမ်ားမွာ မိုးစင္စင္လင္းေသာ္လည္း အေလ်ာ့မေပးစတမ္း မျပီးစီးနိုင္ျဖစ္ေနၾကသည္။ ထိုအခါမ်ိဳးတြင္ အလွဴရွင္မွာ ဆုေငြခ်ီးျမင့္ကာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ျပိဳင္ပြဲရပ္နား၇န္ ေမတၱာရပ္ခံရသည္။
ကိုလိုနီေခတ္ေနာက္ပိုင္းမွစ၍ ယခုေခတ္ကာလတြင္ ဩပြဲ၌ လက္ေဝွ႕ေရးျပျခင္းမ်ား တိမ္ေကာလာကာ ေတးသီးခ်င္းသီဆိုသည့္ နႈတ္မႈေရးရာ ျပိဳင္ပြဲသာ တြင္က်ယ္လာသည္။ သို႕ေသာ္ ျပိဳင္ပြဲစလွ်င္ ျပဳလုပ္ေနၾက စအိုင္ေလာင္ ဟု ေခၚဆိုသည့္ လက္ေဝွ႕ေရးျပျခင္းဟု အဓိပၸယ္ရသည့္ အသံုးအနႈန္းကိုသာ သံုးစြဲေနျခင္းမွာ ယခုတိုင္ျဖစ္သည္။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ကာလ ဩပြဲတြင္ ေရွးယခင္က ေခတ္စားခဲ့ေသာ သီခ်င္းၾကီးမ်ားလဲ တိမ္းျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္လာတာ ေမာင္မယ္ဘြဲ႕သီခ်င္းမ်ားကိုသာ သီဆိုၾကေတာ့သည္။
ဩပြဲအေၾကာင္းေလး ဖတ္ရႈ႕ခဲ့ျပီး ျဖစ္၍ ဩပြဲေလးသို႕ ၾကြေရာက္ပါရန္ ဖိတ္ခၚပါတယ္ရွင္။ ဩပြျေလးမွာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္။



..... (¯`v´¯)♥
.......•.¸.•´
....¸.•´
... (
☻/
/▌♥♥
/ \ ♥♥ ေမသဇင္