မိႈင္းျပာမႈံရီ
ကၽြန္းကေလး စကာၤပူဆီ
ျမဴခိုးေတြ ေဝစီ
တစ္ရီရီ အုပ္ကာဆိုင္း
အေဖာ္မစံု တစ္ကိုယ္ရည္ဘဝ
ေဆြးေျမ့ကာကၽြမ္း...။
ကၽြန္းကေလး စကာၤပူဆီ
ျမဴခိုးေတြ ေဝစီ
တစ္ရီရီ အုပ္ကာဆိုင္း
အေဖာ္မစံု တစ္ကိုယ္ရည္ဘဝ
ေဆြးေျမ့ကာကၽြမ္း...။
ပုလဲလံုးညီ
တြဲခိုရစ္သီေတာ့
မ်က္ဝန္းညိဳ
စိုျပန္ေပါ့ေလ
မခ်ိတင္ကဲႏွင့္
ဆက္ကာ ဆက္လို႕ ငိုေၾကြး...။
(မီးခိုးေတြ မ်က္လံုးစပ္လို႕)
ေမ့ရင္မွာ မခ်ိ
စူးနစ္ခဲ့ျပီ
အသက္ရယ္ ဘယ္လိုရႈ ၊ ဘယ္လိုထုတ္ရေပါ့
ရင္တြင္းမွာ ဖုတ္လိႈက္ ဖုတ္လႈိက္
ေမာပမ္းကာ လိႈက္ဖိုလို႕
မြန္းၾကပ္ေနျပီ...။
မြန္းၾကပ္ေနျပီ...။
(အစထဲကေန အဆုတ္မေကာင္းတဲ့ ေမ၊ တကယ္ကို ဖုတ္လိႈက္ ဖုတ္လိႈက္ျဖစ္ေနျပီ)
ကဗ်ာေရးတတ္လို႕ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္လိုေနရမွန္းမသိလို႕ ထြက္ေပါက္ရွာတာ။
.... (¯`v´¯)♥
.......•.¸.•´
....¸.•´
... (
☻/
/▌♥♥
/ \ ♥♥ ေမသဇင္
.......•.¸.•´
....¸.•´
... (
☻/
/▌♥♥
/ \ ♥♥ ေမသဇင္
No comments:
Post a Comment
စာေပႏွစ္သက္သူမ်ား လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲပိုင္ခြင့္ ရွိပါသည္